ΛΟΧΕΙΑ και καθημερινοτητα ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ, ΟΡΜΟΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΕΛΟΥΣ · Ενημερώσου · Προετοιμάσου · Μείωσε τα άγχη σου · Ανακάλυψε την ομορφιά του να είσαι γονιός   μηνιαια ημεριδα κρατηση θεσεων μεσω τηλεφωνου ή email μαζι θα πετυχουμε το καλυτερο για το βρεφος, τον γονεα, την οικογενεια

Από την είδηση της κύησης ως τον πρώτο χρόνο ζωής ──── Κατά πόσο αλλάζει η ζωή μας με τον ερχομό του νέου μέλους; ──── Πώς να γίνουμε γονείς χωρίς άγχος και πανικό; ──── Τι θα έλεγε το μωρό μας αν μπορούσε να μας μιλήσει; ──── Πώς επιτυγχάνουμε ασφαλή συναισθηματικό δεσμό με το βρέφος;         Νικολέττα Πούλιου, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια Εξειδίκευση στην περιγεννητική αγωγή & συμβουλευτική ζεύγους Τηλ.: 6983038316 Email: [email protected] Δωρεάν Συμμετοχή

Θέματα που θα συζητηθούν:

• Ενημέρωση για τη λοχεία
• Προετοιμασία αλλαγών στην ζωή μας και χειρισμός αυτών
• Προβολή τρόπων διατήρησης ισορροπίας ζεύγους και οικογένειας
• Πώς επιτυγχάνουμε ομαλή μετάβαση στη γονεϊκότητα και τους νέους ρόλους
• Στήριξη συντρόφου
• Συναισθηματικές διακυμάνσεις της λεχώνας
• Ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες της μητέρας, του πατέρα και του βρέφους (σωματικές και συναισθηματικές)
• Πώς να βάλουμε νέες βάσεις και ισορροπίες για να προσαρμοστεί ομαλά το νεογέννητο στην εξωμήτρια ζωή
• Η σημασία της ψυχικής υγείας του βρέφους τα πρώτα χρόνια της ζωής
• Προετοιμασία των μεγαλύτερων παιδιών για τον ερχομό του νέου μέλους
• Πώς μπορούμε αποφύγουμε μελλοντικές αρνητικές συμπεριφορές του παιδιού
• Ο μύθος της «τέλειας μαμάς»
• Επιλόχεια κατάθλιψη: ποια είναι τα πρώτα συμπτώματα, η «κόκκινη γραμμή» και πώς αντιμετωπίζεται (μητρική και πατρική)
• Πώς διαχειριζόμαστε το άγχος, τον πανικό ή τον θυμό μας
• Tips για τα πρώτα 24ωρα

 

Ο φυσικός τοκετός, ο ερχομός του μωρού μας μέσα στο ίδιο μας σπίτι, είναι μια ανεπανάληπτη εμπειρία και αρκετά διαφορετική απ’ την εμπειρία του τοκετού στο μαιευτήριο.

Πόσο εύκολο είναι όμως να παρθεί η απόφαση αυτή και πόσο εξαρτάται απ’ τις συνθήκες τις εγκυμοσύνης μας και τις περιστάσεις;

Έχει τύχει να διαβάσω αλλά κυρίως να δω στην τηλεόραση να μιλούν γυναίκες που επέλεξαν να φέρουν στον κόσμο τα μωρά τους μέσα στο σπίτι τους κι αυτό που μου τράβηξε την προσοχή ήταν η ηρεμία στο λόγο και η ασφάλεια στο βλέμμα τους.

Ενώ ήταν «φρέσκες» λεχώνες, δεν διέκρινα τον πανικό, την αγωνία, την εξάντληση, που ένιωθα εγώ και οι φίλες μου όταν είχαμε γεννήσει τα παιδιά μας.

Μπορεί σ’ αυτό να είχε συμβάλει η επιλογή τους να γεννήσουν στο σπίτι τους; Η σκέψη αυτή έμεινε για καιρό στο μυαλό μου, ώσπου τελικά «μετουσιώθηκε» σ’ ένα άρθρο που ελπίζω πως θα κατατοπίσει και θα ενημερώσει με επιστημονικές πληροφορίες όσες μέλλουσες μανούλες σκέφτονται να φέρουν τα παιδιά τους στον κόσμο μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.

Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή κάθε γυναίκας είναι προσωπική υπόθεση και δεν υπάρχει σωστό και λάθος.

Άλλωστε, στο τέλος όλα είναι υπέροχα και τυχόν δυσκολίες ή απογοητεύσεις ξεχνιούνται και σβήνουν μόλις κρατήσουμε στην αγκαλιά μας ένα γερό μωρό!

Γιατί να επιλέξει μια γυναίκα να γεννήσει στο σπίτι

Παρότι προσωπικά έχω μόνο την εμπειρία του μαιευτηρίου (ή ίσως και ακριβώς γι’ αυτό!) μπορώ να σκεφτώ για ποιους λόγους μπορεί μια γυναίκα να θέλει να γεννήσει στο σπίτι της.

Θα έχει συνεχώς δίπλα της ανθρώπους που θα έχει επιλέξει, θα βρίσκεται στο δικό της χώρο που θα είναι οικείος και φιλικός, θα μειωθούν στο απολύτως απαραίτητο οι ιατρικές παρεμβάσεις στη διάρκεια του τοκετού, θα μπορεί να κινείται, να πάει στην τουαλέτα του σπιτιού της, να ακούσει τη μουσική που της αρέσει, να κάνει μασάζ ή οτιδήποτε άλλο τη χαλαρώνει, να επιτραπεί στο σώμα της να προσαρμοστεί και να ξεκινήσει φυσιολογικά τη διαδικασία του τοκετού, όση ώρα κι αν χρειαστεί.

Και μετά, αφού φέρει στον κόσμο το μωρό της, θα το έχει συνέχεια πλάι της, θα μπορεί να το θηλάσει απ’ την πρώτη στιγμή, να το ακουμπήσει επάνω στο σώμα της για να μην νιώσουν την ένταση του αποχωρισμού του ενός απ’ τον άλλο, θα εξοικειωθεί αμέσως μαζί του και θα εκμεταλλευτεί τα πρώτα ένα δυο εικοσιτετράωρα της «μεγάλης νύστας» του μωρού για να ξεκουραστεί και να συνηθίσει τη φροντίδα του…

Αν, ωστόσο, όλοι αυτοί οι πιθανοί λόγοι υπέρ του τοκετού στο σπίτι μοιάζουν σαν ένα «καταγγελτήριο» κατά των τοκετών στο μαιευτήριο, κάτι τέτοιο δεν ισχύει σε καμία περίπτωση.

Ο πρώτος λόγος είναι πως πολλά μαιευτήρια έχουν δημιουργήσει πλέον χώρους πιο «φυσικούς», που προσομοιάζουν στην οικειότητα και τη ζεστασιά του σπιτιού, για τις γυναίκες που έχουν επιλέξει σε συνεργασία με τον μαιευτήρα τους ένα διαφορετικό και λιγότερο παρεμβατικό είδος τοκετού.

Όπως υπάρχουν πια πολλοί γυναικολόγοι που είναι υπέρ των λιγότερων δυνατών παρεμβάσεων, που ενθαρρύνουν τις μέλλουσες μητέρες να γεννούν φυσιολογικά, που δεν επιλέγουν τις ιατρικές διαδικασίες ως κάτι το δεδομένο και καταφεύγουν στην καισαρική τομή μόνο όταν είναι επιβεβλημένη για την ασφάλεια του μωρού και της μητέρας.

Επιπλέον, ο τοκετός στο μαιευτήριο είναι επιβεβλημένος σε ορισμένες περιπτώσεις, είτε λόγω πιθανών δυσκολιών που είναι πιθανό να προκύψουν κατά τη γέννα είτε λόγω του τόπου διαμονής της μέλλουσας μητέρας.

Μπορούν όλες οι γυναίκες να γεννήσουν στο σπίτι τους

Οι απόλυτοι αριθμοί δεν ισχύουν σε μια εγκυμοσύνη! Δεν μπορούν λοιπόν να γεννήσουν όλες οι γυναίκες στο σπίτι τους, ούτε κάθε εγκυμοσύνη και τοκετός εξελίσσονται πάντα με τον τρόπο που θα επιθυμούσαμε.

Ας μη χάνουμε, λοιπόν, το στόχο, που είναι η γέννηση ενός υγιούς μωρού.

Έτσι στην πορεία της εγκυμοσύνης, μετά από συζήτηση με το γυναικολόγο και τη μαία της, η έγκυος μπορεί να αποφασίσει να επιχειρήσει να γεννήσει στο σπίτι της εφόσον συντρέχουν οι παρακάτω λόγοι:

• Να είναι υγιής
• Να έχει φυσιολογική πορεία της εγκυμοσύνης
• Να μην είναι πολύδυμη κύηση
• Να μην είναι κύηση από I.V.F. (Ο λόγος γι’ αυτή την προϋπόθεση είναι πως οι κυήσεις που προκύπτουν μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση συνηθίζεται να ολοκληρώνονται στο μαιευτήριο για λόγους μέγιστης ασφάλειας και έχει να κάνει και με την ηλικία της εγκύου.)
• Η προβολή του εμβρύου να είναι κεφαλική
• Να μην έχει μπει σε πραγματική παράταση (ηλικία κύησης> 42 εβδ.)
• Να το επιθυμεί η ίδια και ο σύντροφός της
• Το σπίτι της να πληροί τους στοιχειώδεις όρους υγιεινής
• Η απόσταση από το πλησιέστερο νοσοκομείο να μην είναι μεγαλύτερη των 30 λεπτών
• Να υπάρχει ο ειδικός που θα την ξεγεννήσει
• Ο τοκετός να ξεκινήσει αυτόματα και η εξέλιξή του να είναι φυσική

Στη γλώσσα των αριθμών…

Στη Μεγάλη Βρετανία ο αριθμός των τοκετών στο σπίτι ήταν για το 2005 17.279 γυναίκες, αρκετά μεγαλύτερος σε σχέση με το 2004 που ήταν 15.198 γυναίκες.

Στην Ολλανδία το 31% των τοκετών γίνονται στο σπίτι και σε επίσημη στατιστική ανασκόπηση του ίδιου κράτους το 1997 το ποσοστό των καισαρικών τομών ήταν μόνο στο 9,5%.

Μια σημαντική απόφαση

Κάπου στα μισά του τρίτου τριμήνου, ή ίσως και λίγο νωρίτερα, φτάνει η στιγμή που θα συζητήσετε με το γιατρό σας τις επιλογές για τον τοκετό.

Θα έχει φανεί πιθανότατα η τάση του μωρού για τη θέση που θα έχει κατά τον τοκετό, η εξέλιξη της δικής σας υγείας και είναι πολύ πιθανό να έχετε αρχίσει να σχηματίζετε άποψη για το πώς θα θέλατε να χειριστείτε τον τοκετό σας – εφόσον, βέβαια, όλα πηγαίνουν φυσιολογικά.

Μη διστάσετε να συζητήσετε με το γυναικολόγο σας για τις επιλογές φυσικού τοκετού που σας προσφέρει το μαιευτήριο ή η κλινική με τα οποία συνεργάζεται – μπορεί να εκπλαγείτε.

Ρωτήστε επίσης τη γνώμη του σχετικά με τον τοκετό στο σπίτι και αν θα μπορούσε να σας βοηθήσει στην επιλογή σας.

Ακούστε όλες τις πιθανές επιλογές και τις δυνατότητες και συζητήστε το με το σύντροφό σας.

Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να νιώσετε ασφάλεια και εμπιστοσύνη τόσο προς το πρόσωπο του γιατρού ή/και της μαίας που θα σας βοηθήσει στον τοκετό όσο και στην επιλογή σας.

Θα είναι ο γιατρός μαζί σας;

Συνήθως ο τοκετός στο σπίτι πραγματοποιείται με τη βοήθεια της μαίας η οποία συνεργάζεται με το μαιευτήρα σας.

Βέβαια στην Ελλάδα σε αντίθεση με άλλες χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης το νομικό πλαίσιο δεν καλύπτει απόλυτα τον μαιευτήρα προκειμένου να πραγματοποιήσει τον τοκετό στο σπίτι.

Αυτό σημαίνει ότι μερικές φορές μπορεί να είναι πιο διστακτικός ή να τον πραγματοποιήσει με την βοήθεια κάποιας μαίας.

Είναι σημαντικό τόσο η μαία όσο και ο μαιευτήρας να είναι εξοικειωμένοι με τις διαδικασίες του τοκετού στο σπίτι και να νιώθετε απ’ την αρχή ασφάλεια στα χέρια τους.

Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει άμεση επικοινωνία με το μαιευτήριο που συνεργάζεται ο μαιευτήρας ώστε να μεταφερθείτε σε περίπτωση ανάγκης καθώς και ασθενοφόρο σε αναμονή.

Επίσης μπορεί να υπάρχει και νεογνολόγος παιδίατρος κατά τον τοκετό για μεγαλύτερη ασφάλεια.

Η πρακτική προετοιμασία που χρειάζεται

Όλα τα πρακτικά είναι πολύ λιγότερα απ’ όσα θα φανταζόταν κανείς και θα τα συζητήσετε εκτενώς με τη μαία ή και το μαιευτήρα σας.

Σκεφτείτε μόνο πώς γεννούσαν τόσες γενιές γυναικών στα σπίτια πριν από μόλις μερικές δεκαετίες.

Στα βασικά «προαπαιτούμενα» είναι ένα καθαρό και ζεστό σπίτι, καθαρά και σιδερωμένα κλινοσκεπάσματα και ρούχα για το μωρό.

Θα χρειαστείτε επίσης ένα νάιλον για να προστατευτεί το στρώμα και η μοκέτα του δωματίου που θα γίνει ο τοκετός, υποσέντονα και σερβιέτες, καθαρό οινόπνευμα για την αποστείρωση των χεριών, δύο μικρές λεκάνες, σακούλες για τα να πεταχτούν τα λερωμένα πανιά, ένα πλάγιο φωτιστικό και μια ζυγαριά για το μωρό που θα νοικιάσετε από κάποια απ’ τις εταιρίες που κάνουν αυτή τη δουλειά και θα την κρατήσετε τους πρώτους δύο με τρεις μήνες για να ζυγίζετε το μωρό σας κάθε εβδομάδα – αυτό είναι κάτι που συνηθίζεται είτε γεννήσετε στο σπίτι είτε στο μαιευτήριο.

Επιπλέον μπορεί ο μαιευτήρας σας να έχει φροντίσει ώστε να υπάρχει σε κάποιο άλλο δωμάτιο του σπιτιού ένα πλήρες σετ αποστειρωμένων ιατρικών εργαλείων, καρδιοτοκογράφος, τράπεζα ανάνηψης νεογνού και μηχανήματα ανάνηψης της μητέρας, φάρμακα και οροί.

Επίσης μπορεί στο τέλος του τοκετού να παραβρίσκεται ένας παιδίατρος με εμπειρία σε νεογνά και εκπαίδευση σε ανάνηψη.

Τέλος η παρουσία του ασθενοφόρου είναι σημαντική για την τυχόν επείγουσα μεταφορά.

Η παρουσία του μαιευτήρα δεν είναι απαραίτητη.

Όπως και στην ευρωπαϊκή ένωση οι τοκετοί στο σπίτι γίνονται από μαίες όμως εδώ πρέπει να πούμε ότι είναι διαφορετικές οι δομές σε όλα τα επίπεδα, υπάρχει ειδική εμπειρία των μαιών οι αποστάσεις είναι πιο κοντινές και τέλος η ίδια η γυναίκα είναι πιο συνειδητοποιημένη σε όλα τα επίπεδα διαδικασιών.

Κι αν κάτι δεν πάει καλά;

Δύο απ’ τις βασικές προϋποθέσεις για τον τοκετό στο σπίτι είναι η ομαλή εξέλιξη της εγκυμοσύνης και η ύπαρξη μαιευτηρίου ή μαιευτικής κλινικής σε κοντινή απόσταση ώστε να μπορεί να μεταφερθεί η επίτοκος σε περίπτωση ανάγκης.

Εκτός απ’ την απόσταση, βέβαια, παίζει ρόλο και η περιοχή που μένει η γυναίκα ώστε να είναι εύκολο στο ασθενοφόρο να φτάσει στο απαιτούμενο χρονικό πλαίσιο στο μαιευτήριο.

Ωστόσο όταν ληφθεί η απόφαση του τοκετού στο σπίτι είναι προφανές πως όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η εξέλιξη θα είναι φυσιολογική και δεν υπάρχει κίνδυνος για τη μητέρα ή το μωρό.

Εξάλλου, όπως σε κάθε σχεδιασμό τοκετού, όλα μπορεί να ανατραπούν ακόμη και την τελευταία στιγμή εφόσον προέχει η ασφάλεια και η υγεία της γυναίκας και του νεογέννητου.

Ούτε ο μαιευτήρας ούτε η μαία θα διακινδυνέψουν τον τοκετό στο σπίτι αν υπάρχει κάποια ένδειξη πιθανής επιπλοκής.

Η εξέλιξη του τοκετού στο σπίτι

Μόλις ξεκινήσει ο τοκετός, νιώσει η έγκυος τους πρώτους πόνους ή σπάσουν τα νερά, θα επικοινωνήσει με το μαιευτήρα και τη μαία της.

Ανάλογα με τη διάρκεια και τη συχνότητα των πόνων η μαία θα αποφασίσει αν ήρθε η ώρα να συντροφέψει την επίτοκο.

Στο μεταξύ, η γυναίκα είναι ελεύθερη να διαλέξει το χώρο και τον τρόπο που θέλει να κινείται και να κάθεται.

Μπορεί να ασχοληθεί με ότι της αρέσει, π.χ. να ετοιμάσει φαγητό, να ακούει μουσική, να κάνει μπάνιο.

Η κολπική εξέταση γίνεται μόνο όταν πραγματικά υπάρχει λόγος όπως, στην αρχή του τοκετού, όταν καθυστερεί πολύ η πορεία της εξέλιξης, ή όταν αρχίζει η ίδια η επίτοκος να εξωθεί.

Η ακρόαση των καρδιακών παλμών του εμβρύου, γίνεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα.

Αυτά που δεν γίνονται στον τοκετό στο σπίτι είναι η ρήξη του θυλακίου, δηλαδή το τεχνητό σπάσιμο των αμνιακών μεμβρανών, και η χρήση φαρμάκων που επιταχύνουν τον τοκετό.

Την ανάνηψη νεογνού την αναλαμβάνει συνήθως η μαία ή αν υπάρχει παιδίατρος.

Φυσικά για τον θηλασμό και τις υπόλοιπες διαδικασίες υπεύθυνη είναι η μαία.

Είναι ο οικονομικός λόγος για να επιλέξει μια γυναίκα να γεννήσει στο σπίτι;

Όχι γιατί το κόστος ίσως είναι μεγαλύτερο από το να γεννήσει σε κάποιο ιδιωτικό μαιευτήριο λόγω του ότι εμπλέκονται αρκετοί λειτουργοί υγείας.

Η εμπειρία όμως είναι ανεκτίμητη

Κολπικός τοκετός μετά από καισαρική τομή – δικαίωμα στην επιλογή

Ποιές είναι οι επιλογές μου για κολπικό τοκετό  μετά από μια καισαρική τομή; VBAC

Περισσότερες από μία στις πέντε γυναίκες (20%) στην Αγγλία γεννούν σήμερα με καισαρική τομή (μια χειρουργική επέμβαση όπου γίνεται τομή στην κοιλιά σας και το μωρό σας γεννιέται  μέσω αυτής της τομής). Πολλές γυναίκες έχουν στο ιστορικό τους περισσότερες από μία καισαρικές τομές.

Αν έχετε κάνει μία ή περισσότερες καισαρικές τομές, μπορεί να σκέφτεστε για το πώς θα γεννήσετε την επόμενη φορά.

Είτε επιλέξετε να έχετε  μια φυσιολογική γέννα (VBAC) είτε μια  καισαρική τομή εκ νέου σε μια μελλοντική εγκυμοσύνη, η επιλογή σας είναι ασφαλής με διαφορετικούς κινδύνους και οφέλη.

Συνολικά, και οι δύο είναι ασφαλείς επιλογές με πολύ μικρό κίνδυνο.

Κατά την συζήτηση των επιλογών σας, ο γυναικολόγος σας θα σας ρωτήσει για το ιατρικό ιστορικό σας στις προηγούμενες εγκυμοσύνες σας.

Για να σας συμβουλεύσουμε σωστά για τις πιθανότητές σας για κολπικό τοκετό μετά από καισαρική τομή, (VBAC) χρειαζόμαστε να ξέρουμε :

• τον λόγο για τον οποίο έγινε η καισαρική τομή. Τί συνέβη – ήταν αναγκαίο να γίνει;
• το είδος της τομής που έγινε στη μήτρα σας ( κάθετη ή εγκάρσια)
• πώς αισθανθήκατε για τον προηγούμενο τοκετό σας. Έχετε κάποιες ανησυχίες – απορίες;
• κατά πόσον η τρέχουσα εγκυμοσύνη σας είναι χαμηλού κινδύνου. Έχουν υπάρξει προβλήματα ή επιπλοκές;

Εσείς, μαζί  με  τον μαιευτήρα σας και την μαία του θα εξετάσετε ποιές είναι οι πιθανότητές σας για έναν επιτυχημένο κολπικό τοκετό μετά από μιά καισαρική τομή (VBAC), λαμβάνοντας υπ΄όψιν τις προσωπικές σας επιθυμίες και τα μελλοντικά σας σχέδια όσον αφορά την γονιμότητά σας κατά την διαδικασία λήψης της απόφασης σχετικά με το αν θα προσπαθήσετε για  κολπικό τοκετό ή καισαρική τομή.

Τι είναι ο VBAC;

VBAC σημαίνει “κολπικός τοκετός μετά από καισαρική τομή”.

Είναι ο όρος που χρησιμοποιείται όταν μια γυναίκα γεννήσει φυσιολογικά, αφού είχε μια καισαρική τομή στο παρελθόν.

Ο κολπικός τοκετός μπορεί να περιλαμβάνει τη γέννηση που υποβοηθείται από “βεντούζα”  ή “κουτάλες”.

Τι είναι μια εκλεκτική επαναλαμβανόμενη καισαρική τομή;

Εκλεκτική καισαρική σημαίνει προγραμματισμένη καισαρική.

Η ημερομηνία  προγραμματίζεται συνήθως εκ των προτέρων κατά την διάρκεια της παρακολούθησης της εγκυμοσύνης σας.

Η καισαρική τομή συμβαίνει συνήθως  τις τελευταίες επτά ημέρες πριν από την υπολογιζόμενη ημερομηνία τοκετού σας, εκτός κι  εάν υπάρχει λόγος για τον οποίο εσείς ή το μωρό σας χρειάζεται να γεννηθεί νωρίτερα.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα ενός επιτυχημένου VBAC;

Τα πλεονεκτήματα ενός επιτυχημένου VBAC περιλαμβάνουν:

• έναν κολπικό τοκετό (μπορεί να περιλαμβάνει υποβοηθούμενο τοκετό). Αυξάνει την πιθανότητα για φυσιολογικό τοκετό  σε μελλοντικές εγκυμοσύνες.
• συντομότερη ανάρρωση και μικρότερη παραμονή στο νοσοκομείο.
• λιγότερο πόνο στην κοιλιά μετά τη γέννηση.
• αποφεύγετε το χειρουργείο της καισαρικής.

Όταν μια γυναίκα προσπαθεί γιαVBAC, ποια είναι η πιθανότητα επιτυχίας;

Συνολικά, περίπου τρεις στις τέσσερις γυναίκες (75%) με μια φυσιολογική εγκυμοσύνη χωρίς επιπλοκές που θα “μπουν” σε τοκετό μόνες τους, γεννούν φυσιολογικά μετά από μία καισαρική τομή.

Από τις γυναίκες που έχουν γεννήσει κολπικά, είτε πριν είτε μετά από  μια καισαρική τομή, περίπου  εννέα στις δέκα γυναίκες (85-90%) μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά.

Οι περισσότερες γυναίκες με δύο προηγούμενες καισαρικές, θα γεννήσουν εκ νέου με καισαρική τομή.

Ωστόσο, οι γυναίκες που μπαίνουν σε τοκετό αυθορμήτως (μόνες τους)  έχουν ελαφρώς μικρότερες πιθανότητες για έναν επιτυχημένο κολπικό τοκετό (μεταξύ 70% και 75%).

Ποιες είναι οι πιθανότητες για έναν επιτυχημένο VBAC;

Μια σειρά από παράγοντες (παράγοντες κινδύνου) καθιστούν την πιθανότητα ενός επιτυχούς κολπικού τοκετού λιγότερο πιθανή. Αυτές είναι όταν:

• η γυναίκα δεν είχε  γεννήσει ποτέ κολπικά
• πρέπει να γίνει πρόκληση τοκετού
• δεν είχε σημειωθεί πρόοδος στην εξέλιξη του τοκετού και χρειάστηκε  καισαρική τομή (συνήθως λόγω της θέσης του μωρού)
• είναι υπέρβαρες – δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) πάνω από 30 στο πρώτο ραντεβού της εγκυμοσύνης του πρώτου τριμήνου.

Ποια είναι τα μειονεκτήματα του VBAC;

Τα μειονεκτήματα του VBAC περιλαμβάνουν:

• Επείγουσα καισαρική τομή

Υπάρχει μια πιθανότητα να χρειαστεί να γεννήσετε με επείγουσα καισαρική τομή κατά τη διάρκεια του τοκετού σας.

Αυτό συμβαίνει σε 25 στις 100 γυναίκες (25%).

Αυτή η πιθανότητα είναι μόνον ελαφρώς υψηλότερη από ότι στις γυναίκες που γεννούν για πρώτη φορά, όταν η πιθανότητα μιας εκτάκτου ανάγκης καισαρική τομή είναι  περίπου 20 στις 100 γυναίκες (20%).

Οι συνήθεις λόγοι για την επείγουσα καισαρική τομή είναι η επιβράδυνση της εξέλιξης του τοκετού ή αν υπάρχει ανησυχία για το καλώς έχειν του μωρού.

• Η μετάγγιση αίματος και η μόλυνση στη μήτρα

Οι γυναίκες που επιλέγουν VBAC έχουν μία στις 100 (1%) περισσότερες πιθανότητες να χρειαστούν μετάγγιση αίματος ή να έχουν μια μόλυνση στη μήτρα σε σύγκριση με τις γυναίκες που επιλέγουν μια προγραμματισμένη καισαρική τομή.

• Αποδυνάμωση ουλής ή ρήξη ουλής

Υπάρχει μια πιθανότητα ότι η ουλή στη μήτρα σας θα αποδυναμωθεί και θα ανοίξει.

Αν η ουλή ανοίξει εντελώς (ρήξη ουλής) αυτό μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για εσάς και το μωρό σας.

Αυτό συμβαίνει μόνο σε δύο με οκτώ γυναίκες στις 1000 (περίπου 0,5%).

Η πρόκληση τοκετού αυξάνει την πιθανότητα να συμβεί αυτό.

Αν υπάρχει ένδειξη οτι συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω το μωρό σας θα χρειαστεί να γεννηθεί με κατεπείγουσα καισαρική τομή.

• Οι κίνδυνοι για το μωρό σας

Ο κίνδυνος το μωρό σας να πεθάνει  ή να υποστεί βλάβη στον εγκέφαλο, αν προσπαθήσετε VBAC είναι πολύ μικρή (δύο σε 1000 γυναίκες ή 0,2%). Αυτός ο κίνδυνος δεν θα είναι υψηλότερος σε σχέση με το αν γεννούσατε για πρώτη φορά, αλλά είναι υψηλότερος σε σχέση με το αν γεννούσατε με μια εκλεκτική – επαναλαμβανόμενη καισαρική τομή (ένα στα 1000 ή 0,1%). Ωστόσο, αυτό πρέπει να συνεκτιμηθεί με τους κινδύνους για εσάς εάν κάνετε μια επαναληπτική καισαρική τομή (διαβάστε παρακάτω). Τα μειονεκτήματα αυτά είναι πιο πιθανό να συμβούν σε γυναίκες που προσπαθούν VBAC και αυτός δεν τελεσφορήσει.

Πότε ο VBAC δεν συνιστάται;

Υπάρχουν πολύ λίγες φορές που VBAC δεν είναι ενδεδειγμένος και η επαναλαμβανόμενη καισαρική τομή είναι μια ασφαλέστερη επιλογή.

Αυτές είναι όταν:

• είχατε τρεις ή περισσότερες προηγούμενες καισαρικές τομές
• η μήτρα έχει υποστεί ρήξη κατά τη διάρκεια ενός προηγούμενου τοκετού
• έχετε μια υψηλή τομή της μήτρας (κλασική καισαρική τομή)
• έχετε άλλες επιπλοκές κύησης που απαιτούν καισαρική τομή.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της επαναλαμβανόμενης καισαρικής τομής;

Τα πλεονεκτήματα της επαναλαμβανόμενης καισαρικής τομής περιλαμβάνουν:

• δεν υπάρχει κίνδυνος ρήξης της  ουλής της μήτρας
• αποφεύγει τους κινδύνους του τοκετού και ιδιαίτερα τον κίνδυνο πιθανής βλάβης στον εγκέφαλο ή να γεννηθεί νεκρό από έλλειψη οξυγόνου κατά τη διάρκεια του τοκετού (μία στις 1000 ή 0,1%).

Ωστόσο, δεδομένου ότι η καισαρική τομή έχει προγραμματιστεί για επτά ημέρες πριν από την πιθανή ημερομηνία τοκετού, υπάρχει μια πιθανότητα να μπείτε σε τοκετό πριν από την ημερομηνία της προγραμματισμένης καισαρικής τομής σας.

Μία στις δέκα γυναίκες (10%)  μπαίνουν σε τοκετό  πριν από την ημερομηνία αυτή.

Ποια είναι τα μειονεκτήματα των επαναλαμβανόμενων καισαρικών τομών;

Τα μειονεκτήματα των επαναλαμβανόμενων καισαρικών τομών περιλαμβάνουν:

• Μια μεγαλύτερη και ίσως πιο δύσκολη επέμβαση. Μια επαναληπτική καισαρική τομή διαρκεί συνήθως περισσότερο από το πρώτο χειρουργείο, λόγω του ουλώδους ιστού που έχει δημιουργηθεί. Η ύπαρξη συμφύσεων μπορεί επίσης να καταστήσει την επέμβαση πιο δύσκολη και μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη του εντέρου ή της ουροδόχου κύστης. Υπάρχουν σπάνιες αναφορές τυχαίας κοπής του μωρού σε καισαρική τομή.
• Πιθανότητα ένας θρόμβου αίματος (θρόμβωση). Ο θρόμβος αίματος που εμφανίζεται στον πνεύμονα ονομάζεται πνευμονική εμβολή. Η πνευμονική εμβολή μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή (ο θάνατος επέρχεται σε λιγότερο από μία στις 1000 καισαρικές τομές).
• Υπάρχει μια μεγαλύτερη περίοδος αποκατάστασης. Μπορεί να χρειαστείτε επιπλέον βοήθεια στο σπίτι και θα είστε σε θέση να οδηγήσετε  έξι περίπου εβδομάδες μετά τον τοκετό.
• Αναπνευστικά προβλήματα για το μωρό σας. Τα αναπνευστικά προβλήματα είναι αρκετά συχνά μετά από μια καισαρική τομή αλλά ευτυχώς, συνήθως δεν διαρκούν πολύ. Περιστασιακά, το μωρό θα χρειαστεί να νοσηλευτεί στην ειδική μονάδα νεογνικής φροντίδας. Τρία έως τέσσερα στα 100 μωρά (3-4%) που έχουν γεννηθεί από μια προγραμματισμένη καισαρική τομή εμφανίζουν αναπνευστικά προβλήματα σε σύγκριση με δύο έως τρία σε 100 (2-3%) μετά VBAC. Η αναμονή μέχρι επτά ημέρες πριν από την πιθανή ημερομηνία τοκετού ελαχιστοποιεί το πρόβλημα αυτό.
• Η ανάγκη για εκλεκτική καισαρική τομή σε μελλοντικές εγκυμοσύνες. Περισσότερος ουλώδης ιστός δημιουργείται με κάθε καισαρική τομή. Αυτό αυξάνει την πιθανότητα του πλακούντα να αναπτυχθεί πάνω στην ουλή και τον καθιστά δύσκολο να απομακρυνθεί σε επόμενη καισαρική τομή (διεισδυτικός πλακούντας). Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αιμορραγία και ίσως να απαιτηθεί μαιευτική υστερεκτομή. Όλοι οι σοβαροί κίνδυνοι αυξάνουν με κάθε καισαρική τομή που έχετε.

Τι θα συμβεί αν μπείτε σε τοκετό με προγραμματισμένο VBAC;

Θα πρέπει να ενημερώσετε αμέσως τον γυναικολόγο σας και την μαία σας και να κατευθυνθείτε  στο μαιευτήριο, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει έκτακτη καισαρική τομή εάν κριθεί απαραίτητο.

Επικοινωνήστε με το μαιευτήριο αμέσως μόλις νομίζετε ότι έχετε μπει σε τοκετό ή αν έχουν «σπάσει τα νερά σας».

Μόλις είστε σε τοκετό, εσείς και ο κτύπος της καρδιάς του μωρού σας θα πρέπει να παρακολουθούνται συνεχώς. Μπορείτε να έχετε επισκληρίδιο αναισθησία, αν θέλετε.

Τι θα συμβεί αν δεν μπείτε σε τοκετό κατά το σχεδιασμό ενός VBAC;

Εάν ο τοκετός δεν ξεκινήσει μέχρι τις 40 εβδομάδες, θα συζητήσετε με τον μαιευτήρα σας τις διάφορες επιλογές.

Αυτές είναι:

• θα συνεχίσετε να περιμένετε να μπείτε σε τοκετό αυτόματα
• θα γίνει πρόκληση τοκετού. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο αποδυνάμωσης της ουλής και μειώνει την πιθανότητα επιτυχούς VBAC
• θα έχετε έναν επιτυχή VBAC
• θα επαναλάβετε μία εκλεκτική καισαρική τομή.

Το 1916, ο Cragin χρησιμοποίησε την έκφραση “Μια φορά Καισαρική, για πάντα Καισαρική” (Once a cesarean, always a cesarean) προκειμένου να αναφερθεί στους κινδύνους της καισαρικής τομής σαν χειρουργείο και να πείσει ώστε να αποφεύγονται οι Καισαρικές τομές, με στόχο την μείωση κινδύνων από μελλοντικά χειρουργεία.

Το 1960, η επανάληψη Καισαρικής τομής όταν έχει προηγηθεί ήδη Καισαρική τομή, έγινε η αποδεκτή πρακτική στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Η εξέλιξη των χειρουργικών τεχνικών και η εξέλιξη στον τομέα της αναισθησιολογίας έδωσε ώθηση στο ποσοστό των διενεργούμενων καισαρικών τομών, των οποίων το ποσοστό από 5% που ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 1970, εκτινάχθηκε στο 27% το 1988.

Αυτή η ραγδαία αύξηση συνοδεύτηκε από αύξηση της μητρικής νοσηρότητας, από επιμήκυνση του χρόνου νοσηλείας και από ανύψωση του κόστους νοσηλείας.

Συνέπειες οι οποίες οδήγησαν τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια εθνική προσπάθεια μείωσης των ποσοστών καισαρικών τομών την δεκαετία του 1980.

Οι καισαρικές που πραγματοποιούνταν λόγω προηγηθείσης καισαρικής, αποτελούσαν το 1/3 του συνόλου των επεμβάσεων, και η διενέργεια φυσιολογικού τοκετού μετά από καισαρική τομή διαφάνηκε σαν στρατηγική μείωσης του ποσοστού των καισαρικών.

Πριν από πολλές δεκαετίες, οι γιατροί σχεδόν πάντα συνιστούσαν νέα καισαρική, διότι ανησυχούσαν ότι οι οδύνες θα οδηγούσαν σε ρήξη της μήτρας στο σημείο της ουλής.

Όμως, το 1980, οι ειδικοί γιατροί συμπέραναν ότι πολλές μητέρες μπορούν με ασφάλεια να γεννήσουν με κολπικό τοκετό την επόμενη φορά, στηριζόμενοι σε στοιχεία που έδειχναν ότι ο κίνδυνος ρήξης της μήτρας είναι μικρότερος από 1%.

Ωστόσο, την τελευταία δεκαετία η ζυγαριά άρχισε να γέρνει πάλι προς τις “δια βίου” καισαρικές: το 2006, σε 19 πολιτείες των ΗΠΑ, 92% των γυναικών έκαναν ξανά καισαρική σε επόμενη εγκυμοσύνη τους.

Και το 1999, το Αμερικανικό Κολέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων εξέδωσε οδηγίες που συνιστούν ότι η VBAC (Kολπικός τοκετός μετά από καισαρική τομή) θα πρέπει να επιχειρείται μόνο σε νοσοκομεία που διαθέτουν εξοπλισμό για εξαιρετικά επείγουσα χειρουργική επέμβαση .

Ωστόσο, η VBAC παραμένει μια ασφαλής πρακτική για τις σωστές υποψήφιες και όταν αυτές οι γυναίκες την ακολουθούν, ένα ποσοστό 60-75% καταφέρνει πράγματι να γεννήσει με κολπικό τοκετό.

Η ομάδα εμπειρογνωμόνων υποστηρίζει ότι ο γιατρός θα πρέπει να παρουσιάζει αμερόληπτα στις γυναίκες τα «συν» και τα «πλην», ώστε να μπορούν να αποφασίσουν οι ίδιες.

Πιο είναι όμως το ποσοστό επιτυχίας ;

Σε έρευνες, κατά την ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας, το ποσοστό επιτυχίας ενός κολπικού τοκετού μετά από καισαρική τομή κυμαίνεται από 60% έως 75%.

Η γνώση των παραγόντων που συνδέονται με αυξημένα ποσοστά επιτυχίας μας βοηθά να προβλέψουμε ποιες γυναίκες αξίζει και μπορούν να μπουν σε αυτή την διαδικασία.

Ποιες γυναίκες είναι κατάλληλες για κολπικό τοκετό μετά από καισαρική

Σύμφωνα με την ομάδα εμπειρογνωμόνων του ΝΙΗ, απαιτείται περαιτέρω μελέτη σχετικά με το ποιες γυναίκες είναι οι καλύτερες υποψήφιες για VBAC.

Γενικά, όμως, η VBAC εφαρμόζεται σε γυναίκες που έχουν μία προηγούμενη καισαρική με «εγκάρσια» τομή – αυτήν που συνηθίζεται περισσότερο σήμερα.

Κατά τα άλλα, οι γυναίκες θα πρέπει να είναι χαμηλού κινδύνου:

• να μην κυοφορούν δίδυμα, τρίδυμα
• το μωρό να μην είναι πολύ μεγάλο
•  να μην είναι παχύσαρκες
•  να μην έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση ή διαβήτη.

Το μικρό ύψος, το αυξημένο βάρος καθώς και η μεγάλη ηλικία της μητέρας συνδέονται με αυξημένα ποσοστά αποτυχίας.

Βάρος νεογνού μεγαλύτερο από τέσσερα κιλά, μειώνει επίσης τις πιθανότητες επιτυχίας.

Γυναίκες στις οποίες το μεσοδιάστημα μεταξύ των κυήσεων ήταν μεγαλύτερο από 18 μήνες, δηλαδή η καισαρική τομή είχε γίνει πριν από 18 μήνες και πλέον, έχουν υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας.

Η διαστολή του τραχήλου πάνω από πέντε εκατοστά σε προηγούμενο τοκετό που εξελίχθηκε σε καισαρική τομή, αποτελεί επίσης θετικό προγνωστικό στοιχείο.

Η ρήξη της μήτρας αποτελεί την σπουδαιότερη από την άποψη των συνεπειών, επιπλοκή ενός κολπικού τοκετού μετά από καισαρική.

Η αναφερόμενη πιθανότητα ρήξης της μήτρας σε διάφορες μελέτες κυμαίνεται από 0,2% έως 1,5%.

Οι συνέπειές της περιλαμβάνουν τον θάνατο ή τις νευρολογικές βλάβες του νεογνού σε ποσοστό 30% των περιπτώσεων, την ολική υστερεκτομή, την αιμορραγία, τον τραυματισμό άλλων οργάνων όπως η ουροδόχος κύστη, μέχρι και τον θάνατο της γυναίκας.

Η πρώτη, ίσως, ένδειξη ρήξης μήτρας είναι η εμβρυϊκή δυσχέρεια η οποία αποτυπώνεται στο παθολογικό καρδιοτοκογράφημα.

Άλλα σημεία είναι η μεγάλη διακολπική αιμορραγία, η ξαφνική μεταβολή στα ζωτικά σημεία και στο επίπεδο συνείδησης της γυναίκας και ο έντονος πόνος στην περιοχή της παλαιάς τομής.

Σε περίπτωση που έχει πραγματιποιηθεί κάθετη τομή στη  πρώτη καισαρική το ποσοστό ρήξης μήτρας ανέρχεται στο 3,7%.

Χειρουργεία στην μήτρα όπως αφαίρεση ινομυωμάτων αυξάνουν τον κίνδυνο ρήξης.

Η εκτεταμένη χορήγηση οξυτοκίνης σε γυναίκες που προετοιμάζονται για κολπικό τοκετό μετά από καισαρική αυξάνει τον κίνδυνο, και σε έρευνες το ποσοστό ρήξης μήτρας ανέρχεται στο 2,3% έως 2,7% των περιπτώσεων. Στην περίπτωση της χρήσης προσταγλανδινών το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο .

Σε πολυκεντρική  μελέτη του 2005 Landon και συνεργάτες μελέτησαν τα δεδομένα σε 17.898 γυναίκα που επέλεξαν  VBAC και σε 15.801 γυναίκες που επέλεξαν προγραμματισμένη καισαρική τομή.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυξάνεται ελαφρώς ο κίνδυνος  νεογνικής εγκεφαλοπάθειας αλλά έχει σημαντική διαφορά το ποσοστό ρήξης μήτρας στις 2 ομάδες φυσικά  με μεγαλύτερα ποσοστά στην 1^η ομάδα

Το Αμερικάνικο κολέγιο γυναικολόγων και Μαιευτήρων, τέλος, περιέλαβε στις κατευθυντήριες γραμμές που εξέδωσε το 1999, οδηγία σύμφωνα με την οποία, ομάδα με χειρουργούς, αναισθησιολόγους και νεογνολόγους, όπως και αίθουσα χειρουργείου, πρέπει να βρίσκονται σε ετοιμότητα κάθε φορά που διενεργείται κολπικός τοκετός σε γυναίκα με ιστορικό καισαρικής τομής.

Η διενέργεια κολπικού τοκετού μετά από καισαρική τομή είναι εφικτή και αν και έχει μείνει πίσω μπορεί να γίνει σε επιλεγμένα περιστατικά και μαιευτκές κλινικές όπως η ΡΕΑ Μαιευτική Γυναικολογική Κλινική που διαθέτουν μονάδα εντατικής και για τα νεογνά αλλά και για τις επίτοκες.

Τα ποσοστά επιτυχημένων τέτοιων τοκετών σε άλλες χώρες πρέπει να μας ενθαρρύνουν και η γνώση των πραγματικών διαστάσεων των κινδύνων, όπως αυτή προσφέρεται από τις έρευνες, οφείλει να αποτελέσει οδηγό μας.

Τέλος να επισημάνουμε πως η εναλλακτική μιας δεύτερης καισαρικής τομής δεν εκμηδενίζει τους κινδύνους.

Με τιμή
Ιωάννης Καλογήρου

Για να βιώσουμε την περίοδο κύησης και λοχείας με χαμόγελα

«Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει. Που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου» (Οδυσσέας Ελύτης, Εκ του πλησίον)

Η μητρότητα, από τις αρχικές σκέψεις σχετικά με τον προγραμματισμό μιας εγκυμοσύνης έως και μετά τον τοκετό, αποτελεί μια μοναδική ψυχολογική διαδρομή για την κάθε γυναίκα. Η εγκυμοσύνη και η μητρότητα φέρνουν μεγάλες χαρές αλλά και τεράστιες αλλαγές, που μπορεί να εγείρουν άγχη, φόβους και ανασφάλειες στη μητέρα και στον πατέρα. Τα δυναμικά της οικογένειας κλονίζονται και η συμβολή του ειδικού παίζει καταλυτικό ρόλο.

Με την είδηση της εγκυμοσύνης

«Αυτό που θέλω πολύ μου είναι τόσο άγνωστο!». Η είδηση της εγκυμοσύνης για τη νέα μητέρα προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα και αμφιθυμία. Χαρά, όνειρα, προσδοκίες, ελπίδες, ευγνωμοσύνη, άγχος, στρες, ανησυχία, σύγχυση, απελπισία. Ταλανίζεται από μύχιες αμφιβολίες σχετικές με το κατά πόσον ήθελε πραγματικά ένα παιδί, αλλά και με το κατά πόσον είναι ικανή να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις της μητρότητας. Την απασχολούν ερωτήματα σαν τα παρακάτω:

• Είμαι κατάλληλη για μητέρα;
• Μπορώ να ανταποκριθώ σε αυτό;
• Είναι το ίδιο επιθυμητή η εγκυμοσύνη και από τους δύο γονείς;
• Θα με στηρίξει ο σύντροφός μου;
• Τι θα κάνω με τους άλλους τομείς στη ζωή μου;
• Στη δουλειά μου θα μπορέσω να ανταποκριθώ πλήρως;
• Θα είμαι το ίδιο αποδοτική;
• Μήπως κινδυνεύσει η επαγγελματική μου εξέλιξη;

Είναι η περίοδος που καλείται να ανακαλύψει τον εαυτό της και τη σχέση της με τον σύντροφο της (εάν υφίσταται, ειδάλλως τα πράγματα είναι ακόμη δυσκολότερα) μέσα από ένα άγνωστο μονοπάτι που μπορεί να είναι βατό, μπορεί να έχει και δυσκολίες.

 

Στην περίοδο της κύησης

Η περίοδος της κύησης είναι μια ιδιαίτερη πρόκληση για τη μητέρα, η οποία αντιμετωπίζει αλλαγές ζωής και όχι μόνο.

Σωματικές: αύξηση του σωματικού βάρους, αλλαγή σημείων που υποδηλώνουν τη θηλυκότητα, διαφορετικότητα της αυτοεικόνας κ.λπ.

Κοινωνικές: αλλαγή δραστηριοτήτων καθημερινών και μη, πιθανή διακοπή από την εργασία, πιθανά θέματα υγείας όπως δυσφορία ή έλλειψη ύπνου, υπό συνθήκες ερωτική επαφή, ενδεχόμενη συμβίωση με τρίτα άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος τα οποία παρέχουν βοήθεια, προσαρμογή σε νέες καταστάσεις κ.λπ.

Όλα αυτά κάτω από έναν χείμαρρο ορμονικών αλλαγών οι οποίες από μόνες τους προκαλούν απότομες συναισθηματικές μεταπτώσεις, από τον ενθουσιασμό στην ανησυχία, από το γέλιο στο κλάμα κι αντίστροφα.

Επιπλέον, η ανησυχία για την υγεία του εμβρύου παίζει πρωταρχικό ρόλο στην ψυχολογία της επίτοκης γυναίκας, με τον φόβο και το άγχος να κυριαρχούν. Η συνηθέστερη αιτία του άγχους αυτού (υπερισχύει και του άγχους τοκετού) είναι η επίγνωση του κινδύνου απώλειας του κυήματος. Η ανασφάλεια δεν κρύβεται πολλές φορές, κι αναφύονται ερωτήματα σαν τα παρακάτω:

• Αυτά που συμβαίνουν στο σώμα μου είναι φυσιολογικά;
• Πώς φαίνομαι στα μάτια του άντρα μου; Τον ελκύω καθόλου;
• Πώς με βλέπουν οι άλλοι;
• Πώς θα εξελιχθεί η εγκυμοσύνη μου;
• Θα μπορώ να έχω ερωτικές επαφές με τον σύντροφό μου;
• Πώς θα αντιμετωπίσω τη συνύπαρξη με τρίτα πρόσωπα;
• Τι θα κάνω αν για τις ανάγκες του μωρού δεν θα μπορώ να δραστηριοποιούμαι όπως πριν;
• Το αδερφάκι του θα ζηλεύει; Πώς να το προετοιμάσω;
• Πώς μπορεί κάποιος να με βοηθήσει; Με ποιον τρόπο;
• Θα πάνε όλα καλά μέχρι τον τοκετό;
• Πώς θα είναι η διαδικασία του τοκετού;
• Ανησυχώ…

Το περιβάλλον της γυναίκας χρειάζεται να είναι ένα περιβάλλον γεμάτο σεβασμό, όπου η επίτοκος δε ματαιώνεται και δεν τραυματίζεται αλλά αντίθετα στηρίζεται και αγκαλιάζεται συναισθηματικά. Πιο συγκεκριμένα, ο σύζυγος οφείλει να στηρίζει τη γυναίκα σε όποια δυσκολία καλείται να αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της κυήσεως και μετά. Οι δύο σύντροφοι, στο μέτρο του δυνατού, βιώνουν μαζί τη μητρότητα.

Κατά τη λοχεία

Λοχεία χαρακτηρίζεται ως η περίοδος αμέσως μετά τον τοκετό, όπου η γυναίκα βρίσκεται σε μια ψυχική κατάσταση με συναισθηματική φόρτιση και προσπάθεια προσαρμογής με το βρέφος στη ζωή της.

Η νεαρή μητέρα καλείται να μπει σε έναν καινούριο, άγνωστο τρόπο ζωής. Αυτό από μόνο του προκαλεί άγχος.

Είναι απολύτως φυσιολογικό τις πρώτες μέρες με το νεογέννητο να βιώνει έντονες ορμονικές αλλαγές και συνεπώς συναισθηματικές διακυμάνσεις: τη μια στιγμή να κατακλύζεται από ευφορία και την αμέσως επόμενη μέσα στα δάκρυα να ανακαλύπτει ότι η μητρότητα είναι γεμάτη προβλήματα έως και αδιέξοδα (πιθανή επιλόχεια κατάθλιψη).

Η ταλαιπωρία του τοκετού, οι ενοχλήσεις της καισαρικής τομής (όταν υπάρχουν), η έλλειψη ύπνου, η δυσκολία να γίνει ο θηλασμός συνήθεια, το άγχος για το κάθε τι που αφορά την υγεία και την ασφάλεια του νεοφερμένου μέλους της οικογένειας, μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα και συγκρούσεις στο οικογενειακό περιβάλλον. Και όταν υπάρχουν θέματα στο ζευγάρι συγκαλυμμένα ή απλώς αφημένα, που δεν έχουν αντιμετωπισθεί, οι συγκρούσεις είναι πολυάριθμες και πιο έντονες.

 

Επίσης, ο ερχομός του νέου μωρού αλλάζει σημαντικά την καθημερινή ζωή των μεγαλύτερων αδελφών (αν υπάρχουν), την καθημερινότητα του ζευγαριού αλλά και πολλά έως τώρα δεδομένα στο οικογενειακό περιβάλλον.

Απαιτούνται, λοιπόν, κατανόηση, προσαρμογή και συνεργασία. Το να είναι προετοιμασμένη ψυχικά για αυτό μια νέα μητέρα σαφώς θα διευκολύνει την πορεία της μέσα στην περίοδο της λοχείας και θα βελτιώσει τη σχέση της με το βρέφος.

Πού συμβάλλει ο ειδικός; Γιατί να έρθω σε σύμβουλο-ψυχολόγο;

Στην επίτευξη της «ΕΥΤΟΚΙΑΣ». Με το που γίνεται κάποιος γονιός αυτομάτως ανακαλύπτει έναν νέο κόσμο τον οποίο ακολουθεί αυτόματα. Το καλύτερο που έχει να κάνει λοιπόν είναι να ενημερωθεί και να προετοιμαστεί. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί να αντεπεξέλθει καλύτερα και όχι μόνο να ηρεμήσει αλλά και να απολαύσει τη γονεϊκότητα. Έχει αποδειχθεί ότι η σωστή ενημέρωση, η σταδιακή προσαρμογή στις διαφορετικές φάσεις της μητρότητας, η κατάλληλη προετοιμασία, στήριξη και διαχείριση των καινούριων καταστάσεων που φέρνει το νέο μέλος ευνοεί την πορεία της εγκυμοσύνης, επηρεάζει θετικά τη σωματική και ψυχική υγεία τόσο της μητέρας όσο και του μωρού που κυοφορεί και συμβάλλει στη γενικότερη ευτοκία. Μιλώντας με έναν ειδικό, η έγκυος και η νέα μαμά δύναται να αντιμετωπίσει και να δει το άγχος της να μειώνεται σημαντικά. Ο νέος μπαμπάς είναι έτοιμος να ζήσει την πατρότητα και να αντεπεξέλθει στις ανάγκες αυτού του νέου ρόλου. Ο μελλοντικός γονέας μπορεί να μάθει όλα εκείνα για τα οποία αναρωτιέται και να νιώσει ευτυχής με την άφιξη του νέου μέλους, δίχως άγχος, ανησυχία, πίεση και αμφιβολία.

• Έχεις ερωτήσεις που δεν έχουν απαντηθεί;
• Έχεις αμφιβολίες;
• Κλαις συχνά;
• Ανησυχείς;
• Νιώθεις ότι κανένας δεν μπορεί να σε καταλάβει;
• Βρίσκεσαι σε αδιέξοδο και δεν ξέρεις τι να κάνεις;
• Δεν μπορείς να διαχειριστείς τα νεύρα σου ή τον θυμό σου;
• Νιώθεις άσχημα με το σώμα σου; Αμφιβάλλεις αν ελκύεις τον άντρα σου;
• Αναρωτιέσαι αν μπορείς να κάνεις σεξ;
• Θέλεις να μάθεις να ζεις χωρίς άγχος και στρες;
• Χρειάζεσαι οδηγίες για το πώς θα συνεργαστείς με το σύντροφο σου;
• Χρειάζεσαι στήριξη;
• Θέλεις κάπου να μιλήσεις; Να μοιραστείς αυτό που νιώθεις;
• Θέλεις να μάθεις τι αλλαγές θα συμβούν στη ζωή και στην οικογένεια σου και να προετοιμαστείς για να το χειριστείς καλύτερα;
• Θέλεις να πετύχεις ασφαλή δεσμό με το μωρό σου;
• Θέλεις να γυρίσεις σπίτι από το μαιευτήριο και να είσαι χαρούμενη;

 

Δεν είσαι μόνη. Έλα να μιλήσουμε και θα νιώσεις καλύτερα. Θα βρεις λύσεις. Θα ηρεμήσεις. Θα αποφορτιστείς συναισθηματικά. Θα έχεις σωστές κατευθύνσεις και θα βρεις τις απαντήσεις που θέλεις. Θα απολαύσεις την εγκυμοσύνη, τη γονεϊκότητα. Το αξίζεις, μην παραμελήσεις τον εαυτό σου.

Ο σύμβουλος ή ο ψυχολόγος αποτελεί τον ειδικό, ο οποίος θα δεσμευτεί να κατανοήσει και να υποστηρίξει την έγκυο σε όλη την πορεία της εγκυμοσύνης και στη μετέπειτα πορεία της ως νέας μητέρας. Στον σύμβουλο η έγκυος θα νιώσει την ασφάλεια να εκφράσει όλες τις δυσκολίες και τις αλλαγές που την τρομάζουν και θα βρει τους δικούς της τρόπους και λύσεις μόνη ή με το σύντροφο της, για να διαχειριστούν τις νέες καταστάσεις, μέσω ομαδικών ή ατομικών συνεδριών. Θα είναι εκεί για να λύσει κάθε πρόβλημα, να κατευθύνει και να προετοιμάσει το νέο γονιό μέσα από θεραπείες ζεύγους και συμβουλευτική οικογένειας.

Θέματα που μπορούν να συζητηθούν ατομικά ή ομαδικά:

• Πώς αισθάνομαι που είμαι έγκυος.
• Διαχείριση του άγχους που εμφανίζεται στις κυήσεις υψηλού κινδύνου ή σε περιπτώσεις ιστορικού υπογονιμότητας ή και αποβολών και αντιμετώπιση αυτού.
• Οι δυσκολίες που προκύπτουν από συνθήκες ή γεγονότα ζωής που λαμβάνουν χώρα κατά την περιγεννητική περίοδο (π.χ. προβλήματα με την εργασία, ασθένειες συγγενικών προσώπων, θάνατος, κ.λπ.) και πώς τις αντιμετωπίζω.
• Πώς βιώνω τις αλλαγές στο σώμα μου και αποδοχή της αυτοεικόνας.
• Πως ήταν η ζωή μου πριν την εγκυμοσύνη, τι άλλαξε και πως να το αντιμετωπίσω.
• Οι ψυχικές διαταραχές που εμφανίζονται στην περιγεννητική περίοδο (κύηση και μετά τον τοκετό) στους άντρες και τις γυναίκες και η θεραπεία τους.
• Ο περιγεννητικός θάνατος (διακοπή κύησης εκούσια ή κατόπιν ιατρικής σύστασης, αποβολές, ενδομήτριος θάνατος, κ.λπ.) –αντιμετώπιση απώλειας.
• Η απουσία συντρόφου.
• Μπορώ μόνη μου να στηρίξω το/τα παιδί/ παιδιά μου; Πώς; Θα τα καταφέρω;
• Η σχέση με τον σύντροφο και πώς να συνεργάζομαι καλύτερα μαζί του.
• Η σχέση με άλλα μέλη της οικογένειας (γονείς, γονείς του/της συντρόφου, αδέλφια, άλλα παιδιά).
• Έχω κι εγώ ανάγκες, βιολογικές και συναισθηματικές αλλά και επιθυμίες…
• Υιοθέτηση νέων ρόλων.
• Διαχείριση άγχους, θυμού και πιθανής επιθετικότητας.
• Οι σχέσεις μεταξύ του νέου μωρού με το μεγαλύτερο αδελφάκι του – Προετοιμασία αυτού για τον ερχομό του νέου μέλους.
• Σεξουαλικότητα.
• Τips για το πρώτο δίμηνο μετά τον τοκετό.
• Ψυχοσωματικές αλλαγές την περίοδο της λοχείας και χειρισμός αυτών.
• Πώς μπορώ να γίνω γονιός χωρίς άγχος και πανικό.
• Η συμβολή του πατέρα και η σημασία της υποστήριξης προς τη σύντροφο/σύζυγό του.
• Ομαλή μετάβαση στη γονεϊκότητα.
• Τι αλλάζει στο σπίτι με τον ερχομό του παιδιού; ανάγκη δημιουργίας νέων σχέσεων και ισορροπιών μέσω διαδικασιών και συνθηκών που συμβάλλουν στην ομαλότερη προσαρμογή του νεογέννητου στην εξωμήτρια ζωή, με στόχο την αποφυγή συγκρούσεων και τη θέσπιση ομαλής μετάβασης στη νέα καθημερινότητα.
• Ενημέρωση για τις βασικές ανάγκες (σωματικές και συναισθηματικές) του βρέφους.
• Το χτίσιμο ασφαλούς συναισθηματικού δεσμού με το μωρό.
• Η σημασία της ψυχικής υγείας του μωρού τα πρώτα χρόνια της ζωής.
• Επιλόχεια κατάθλιψη: ενημέρωση, συμπτώματα, θεραπεία.
• Διαχείριση του άγχους που εμφανίζεται σε περιπτώσεις που το νεογνό χρειάζεται να νοσηλευτεί κ.ά.

Η αναζήτηση στήριξης από τον μέλλοντα γονέα αποτελεί και αυτό μια προσαρμογή και ένα βήμα προς την ωριμότητα για την οποία μας προετοιμάζει η εγκυμοσύνη. Η πληροφόρηση και η εκπαίδευση της νέας μαμάς και του νέου μπαμπά δημιουργούν την καλύτερη δυνατή βάση, ψυχολογικά και πρακτικά, για την πιο βοηθητική, αλλά και λειτουργική εξέλιξη των σχέσεων. Μέσω αυτής επιτυγχάνεται η ομαλότερη μετάβαση στη γονεϊκότητα.

Πού απευθύνομαι;

Ευρισκόμενοι σε ένα απόλυτα καταξιωμένο και έμπιστο περιβάλλον, αμέριστα καταρτισμένο, στο ιατρείο «woman clinic ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ», κατανοώντας πλήρως τις ψυχικές και συναισθηματικές ανάγκες της γυναίκας, κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης και της λοχείας, προσεγγίζουμε συμβουλευτικά  τα παραπάνω θέματα που κατέχουν τον κυρίαρχο ρόλο στην ζωή τους, κατά την περίοδο των μηνών που διατρέχουν και ακολουθούν τη γέννηση του μωρού τους.

Στόχος είναι η προετοιμασία της μέλλουσας μητέρας και  του πατέρα στον νέο τους ρόλο, ώστε όχι μόνο να βιώσουν όλη αυτή την περίοδο και τις αλλαγές της όσο γίνεται πιο ομαλά, αλλά να μπορέσουν και να την απολαύσουν, αγγίζοντας θέματα της καθημερινότητας που τους απασχολούν. Η γονεϊκότητα είναι μια πολύ όμορφη περίοδος στην ζωή ενός ζευγαριού που αξίζει να τη ζήσουμε με ηρεμία και χαμόγελα. Χτίζουμε μαζί περισσότερο λειτουργικές και χαρούμενες σχέσεις, αλλά και πιο εύκολες συνθήκες ζωής.

Οι συνεδρίες με την ψυχολόγο-ψυχοθεραπεύτρια Νικολέττα Πούλιου στοχεύουν στο να δημιουργήσουν το πλαίσιο εκείνο μέσα στο οποίο θα εκπληρωθούν όσο γίνεται περισσότερο οι ψυχικές και συναισθηματικές ανάγκες της γυναίκας, ώστε όταν έρθει η ώρα, η μητέρα να νιώθει έτοιμη να φροντίσει όσο καλύτερα μπορεί το παιδί της, με χαρά. Οι νέοι γονείς να δημιουργήσουν μια όμορφη και ισορροπημένη οικογένεια με παιδιά που ζουν αρμονικά κι ευτυχισμένα. Η ενημέρωση, προετοιμασία και το μοίρασμα για μια τέτοια επίτευξη είναι απαραίτητη. Οι συναντήσεις/συνεδρίες διαρκούν 60΄, τηρείται πλήρης εχεμύθεια και πραγματοποιούνται στο χώρο του ιατρείου «woman clinic ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ».

 

 

Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε δωρεάν μαζί μας. Είμαστε δίπλα σας σε ότι χρειαστείτε!

Υπερέμμεση Κύησης

 

Η εγκυμοσύνη είναι ίσως από τις πιο ευχάριστες και σίγουρα από τις πιο δημιουργικές περιόδους μιας γυναίκας.

Κατάσταση βέβαια που κάθε γυναίκα αντιλαμβάνεται διαφορετικά τον τρόπο μεταβολής του σώματός της που συνήθως έχει σαν πρώτα συμπτώματα την αύξηση του βάρους της, το πρήξιμο του στήθους, διακοπή της εμμήνου ρύσεως και μέσα σε αυτά περιλαμβάνεται μερικές φορές η πρωϊνή ναυτία και ο εμετός.

Η κατάσταση αυτή συνήθως συμβαίνει κάθε πρωί και τις περισσότερες φορές τελειώνει μετά το πρώτο τρίμηνο δηλαδή μετά την 12η εβδομάδα κυήσεως.

Υπάρχουν όμως γυναίκες που βιώνουν διαφορετικά αυτή τη κατά τα άλλα φυσιολογική «δυσλειτουργία» όπως για παράδειγμα να νιώθουν ναυτία και να κάνουν ακόμα και εμετό διάφορες στιγμές μέσα στην ημέρα όταν μυρίσουν μαγειρεμένες τροφές, στα μέσα μαζικής μεταφοράς ή κατά την σωματική άσκηση.

Επίσης μια ομάδα γυναικών μπορεί να έχει παράταση αυτών των συμπτωμάτων ακόμα έως και τις 16 εβδομάδες ή σε ακραίες περιπτώσεις έως και το τέλος της εγκυμοσύνης.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα διαφόρων μελετών, η ναυτία και ο εμετός προσβάλλει το 70% έως 85% των εγκύων.

Οι μισές γυναίκες έχουν και τα δύο συμπτώματα, ενώ το ένα τρίτο έχει μόνο ναυτία.

Η σοβαρή ναυτία και ο εμετός, μια κατάσταση που ονομάζεται υπερέμεση εγκυμοσύνης, εμφανίζεται σε ποσοστό 1%- 2% των εγκύων

Τα αιτία δεν είναι απόλυτα γνωστά απλά έχουν ενοχοποιηθεί η αλλαγή των ορμονών όπως είναι η B-hcg αλλά και αίτια που έχουν να κάνουν με το άγχος και τη ψυχολογική διάθεση της γυναίκας.

Στις νεότερες θεωρίες ανήκει μια εξελικτική θεωρία δύο επιστημόνων του Cornell –του Paul W. Sherman, εξελικτικού βιολόγου και του Samuel M. Flaxman που υποστηρίζουν ότι η ναυτία και ο εμετός της κύησης αναπτύσσονται για να προλάβουν την έκθεση του εμβρύου σε πιθανές βλαβερές μολύνσεις και σε τοξικούς οργανισμούς που βρίσκονται στις τροφές, ιδιαίτερα μάλιστα σε εκείνο το χρονικό διάστημα της εγκυμοσύνης στη διάρκεια του οποίου αναπτύσσονται τα συστήματα του.

Επίσης η πιθανότητα μια έγκυος γυναίκα να νιώσει αυτά τα συμπτώματα κατά ένα μέρος καθορίζεται από την κληρονομικότητα.

Αν για παράδειγμα η μητέρα ή η αδελφή της εγκύου είχε το ίδιο πρόβλημα, τότε πολύ πιθανόν να το έχει κι εκείνη.

Άλλοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο είναι οι δίδυμες κυήσεις, η εμφάνιση του προβλήματος σε προηγούμενη εγκυμοσύνη και το ιστορικό της υποψήφιας μητέρας σε γαστρεντερικές διαταραχές.

Τέλος υπάρχουν και παθολογικά αίτια τα οποία είναι νόσος του θυρεοειδή, παγκρεατίτιδα, έλκος, σκωληκοειδίτιδα, πέτρες στα νεφρά, διαβήτης κ.λ.π.

Αυτό που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι αν η υπερέμεση είναι έντονη τότε η γυναίκα πρέπει να εισαχθεί στο νοσοκομείο για εκτεταμένο εργαστηριακό έλεγχο και λήψη υγρών για να αποφευχθεί πιθανή αφυδάτωση και άλλες επιπλοκές.

 

 

Με τιμή
Ιωάννης Δ. Καλογήρου DRCOG,DFFP
Μαιευτήρας – Χειρουργός Γυναικολόγος